Mijn partner is (niet) hooggevoelig. So what?
Maakt het voor een intieme relatie eigenlijk wel echt iets uit of er sprake is van hooggevoeligheid bij een van beide of bij beide partners? In eerdere blogs, “Hooggevoeligheid en relaties” en “Hooggevoelig op Tenerife” suggereerde ik van wel. En vanuit het thema hooggevoeligheid gezien, ís het ook inderdaad van belang. Maar kies je de relatiedynamiek als zodanig als invalshoek, dan wordt hooggevoeligheid misschien een minder bepalende factor. In deze blog wil ik het met je hebben over relationele basisbehoeften en balans.
Relatiedynamiek?
Laatst vroeg iemand mij: “Wat is jouw visie op relaties?” Poeh, dat is nogal een algemene en veelomvattende vraag. Antwoorden zijn er genoeg, afhankelijk van welk relatie-element je wilt bespreken. Honderd verschillende mensen met een vaste partner hebben ook honderd verschillende relaties. Ja, honderd, want in één partnerrelatie zijn er twee mensen die ieder hun eigen kijk hebben op die relatie en dus ook hun eigen versie ervan zien.
Grootste gemene deler: balans
Toch is er wel één overkoepelende uitdaging te noemen. Die uitdaging gaat over balans. Balans tussen ‘heerlijk helemaal samen’ en ‘ik als individu met mezelf’. En dan bedoel ik niet zozeer – of niet alleen – datgene wat iedereen kan zien. Zoals samen naar de film of kroeg of gezamenlijk vrienden ontmoeten, tegenover iets los van elkaar ondernemen. De hier bedoelde balans is meer gekoppeld aan je gevoelservaring. In principe hebben we in een intieme relatie twee basisbehoeften:
- Versmelting met de ander, jezelf verliezen in een samenzijn waarin je grenzen kunnen vervagen of zelfs oplossen.
- Autonoom en apart zijn, waarin je grenzen helder afgebakend en duidelijk voelbaar zijn.
(H)erkenning
Net als bij hooggevoeligheid gaat het hier om (h)erkennen van die dynamiek. Als je denkt dat je één van beide behoeftes of verlangens niet hebt, leun je bijna zeker zó ver naar één van beide kanten dat je de keerzijde van de medaille niet meer kan zien. Dat lijkt misschien totaal onbelangrijk, maar is het zeker niet. Die andere kant van de medaille gaat zich namelijk op enig moment met jou bemoeien. Het kan zijn dat je partner begint te protesteren. Of je krijgt zelf last van negatieve gevoelens die je niet kan verklaren. Vroeg of laat zal een gebrek aan balans op dit vlak zich wreken.
Onbalans
Tja, en dan vraag je je natuurlijk af wat dat verder betekent, als de boel niet in balans is. In mijn volgende blog bespreek ik voorbeelden van relationele disbalans, schets ik het relatieveld en leg ik uit wat ‘volwassen afhankelijkheid’ betekent (voor hooggevoeligen). Houd de website en de nieuwsbrief van Hooggevoelig heel gewoon in de gaten!
Meer lezen van Arja?
Abeltje
21 juni 2018 @ 21:16
Het gaat er niet om liefde te hebben het gaat erom liefde te zijn