Eva Pama
Telefoon: 06-20659293
E-mail: eva@hooggevoeligheelgewoon.nl
Eva is dagelijks bezig met werkzaamheden die variëren van op strategisch niveau de koers uitzetten en ondernemen, samen met haar man Tom van ‘t Zand. Tot de uitvoering van netwerkgesprekken voeren, coaches coördineren en het opleidingsinstituut managen. Daarnaast is ze regelmatig op podia te vinden als dagvoorzitter en (keynote)spreker van congressen en evenementen. Vaak rond (thema’s die raken aan) hooggevoeligheid.
Al jong stond ik graag in de schijnwerpers. Als 8 jarig meisje speelde ik in musicals en ik deed mee aan de playbackshow op school. Tegelijkertijd was ik verlegen als ik bij vriendinnen thuiskwam. Vooral als ik daar nog nooit was geweest vond ik dat spannend. Op school voelde ik me op mijn gemak, maar als er een invaljuf was of tijdens een schoolreisje merkte en zag ik alles en was ik naderhand heel moe. Thuis was wel ruimte om tot rust te komen en daarom hoefde het niet benoemd te worden als hooggevoeligheid. Bovendien was het 30 jaar geleden nog niet zo bekend als nu. Ik speelde als kind graag winkeltje en was graag creatief bezig door te knutselen en mooie dingen te maken en bedenken. Dit combineerde ik door op de kleedjesmarkt zelfgemaakte kettingen te verkopen. Andere mensen meenemen en inspireren (op het podium), creativiteit, esthetiek en de commercialiteit speelden al jong een grote rol.
“Zorgen dat klanten met een lach op hun gezicht de winkel verlaten.”
Mijn jeugd ging gepaard met een aantal hobbels en dalen, waardoor school niet altijd de prioriteit had. Ik bewoog van (havo)VWO naar VMBO, en daarna MBO Detailhandel. Ik bracht veel uren door als verkoopster in verschillende winkels. Ik had daar plezier in, want ik kon er veel van mijn kwaliteiten en passies in kwijt. Hoe zorg ik dat de klanten met een goedgevulde tas naar buiten gaan? Het liefst met meer dan waar ze voor kwamen, en vooral waar ze blij van worden. Het belangrijkste voor mij: zorgen dat klanten met een lach op hun gezicht de winkel verlaten. Dan komen ze terug, ontdekte ik al snel. Dat vond ik een sport.
Maar het was niet genoeg, want ik wilde ook nadenken, ik vroeg me af ‘waarom?’ en ‘hoe?’ en die werden voor mij niet beantwoord in de winkels. Ik ging HBO Toegepaste Psychologie studeren en daar ontdekte ik veel, raakte mijn nieuwsgierigheid bevredigd én uitgedaagd, maar ook daar werd met name mijn ‘waarom?’ vraag niet beantwoord. Ik verhuisde naar Groningen om Psychologie te studeren aan de Rijksuniversiteit. Daar was ik wel op mijn plek. Mijn waaromvragen werden beantwoord en nog mooier: ik leerde om de waaromvraag veel meer te stellen. Ik leerde onderzoeken, betwijfelen en anders bekijken. Ik leerde dat ik goed was in (hulpverlening)gesprekken, in presentaties en voorlichting geven. Ik ontdekte dat voor hoe meer mensen ik kon spreken, hoe leuker ik dat vond. Ik gaf graag mentorlessen en lessen in gespreksvoering. Daarin kon ik mijn empathie en creativiteit goed inzetten.
“Raakte ik in een mentale chaos en kwam ik niet meer tot studeren.”
Hoe doe je al het leuks en interessants als je systeem op een gegeven moment zegt ‘ik zit vol’. Wanneer ga je handelen naar dat signaal, als het ‘error’ aangeeft of ‘code rood’? Dan lag ik weer ziek in mijn bed, met knallende hoofdpijn of een grieperig gevoel. Of dan overzag ik het allemaal niet meer, raakte ik in een mentale chaos en kwam ik niet meer tot studeren. Ik wilde alles meemaken en vooral alle leuke dingen, maar regelmatig stond ik dan ’s avonds op een feestje of in de kroeg met een dikke buik van de lucht of pijn. Slecht slapen door al het dromen en verwerken was eerder regel dan uitzondering.
Zo functioneerde ik niet dus ik ging aan de ene kant lezen over hooggevoeligheid, praten hierover met mensen waaronder mijn moeder en uitproberen wat voor mij werkte. Zo ontdekte ik dat hoe eerder ik de signalen waarneem in mijn lijf en daarnaar handel, ik minder hersteltijd nodig had. Bijvoorbeeld: na een dag studeren op de faculteit, met het plan om samen met vriendinnen te koken en eten en daarna op stap te gaan, zorgde ik dat het eten niet bij mij thuis gebeurde, maar dat ik eerst even zelf naar huis ging. Om mijn tas thuis te brengen zei ik dan, of om nog even de was op te hangen. Soms was het een smoes, soms was het echt zo. Na het eten en voordat we op stap gingen ging ik ook nog even naar huis. Dan kon ik rustig naar het toilet, me even omkleden en ontspannen. Ook dit deed ik soms met de smoes dat ik niet met m’n goede schoenen de kroeg in wilde, of nog even de was moest ophangen omdat ik die voor het eten aan had gezet. En soms zei ik eerlijk dat ik even een break nodig had, afhankelijk van met wie ik was. Ik ontdekte dat ik wat met mijn hooggevoeligheid moest. In het opgroeien en jezelf ontdekken en ontwikkelen, worden wie je wilt zijn is hooggevoeligheid een belangrijke factor.
“Ik heb ontdekt wie ik ben, wat ik belangrijk vind, wat ik wil en wat mijn dromen zijn.”
In die paar jaar studeren heb ik veel gelezen over persoonlijke ontwikkeling, leiderschap en mindfulness. Ik heb ontdekt wie ik ben, wat ik belangrijk vind, wat ik wil en wat mijn dromen zijn. Dit is niet statisch of bereikt, want ik geloof dat het altijd in beweging is. Ik ontdek en ontwikkel nog iedere dag. Met kleine en met grote stappen.
Mijn werkzaamheden zijn ook altijd in beweging. De afgelopen jaren ben ik al doende op zoek geweest naar waar ik het meest blij van word, hoe ik het beste samen en ook alleen werk en wat mijn talenten zijn die ik verder kan ontwikkelen én hier toevoeg. Ondertussen is dat aardig uitgekristalliseerd en ook zal het altijd in beweging blijven.
“Alles draait om beweging.”
Voor mij draait alles om beweging. In mijn loopbaan tot nu, van de winkel tot kantoor, van MBO tot de universiteit en van de coaching, leidinggeven aan medewerkers tot de podia waarop ik voor honderden mensen spreek; er loopt een rode draad doorheen en dat is beweging.
Beweging in de zin van dat ik het mooi vind om mensen in beweging te brengen. Om te onderzoeken wat er nodig is om in beweging te komen, en hoe iemand vervolgens beweegt van A naar B. In een les of training is dat hoe iemand beweegt in zijn ontwikkeling, iets leert en eigen maakt. In coaching is dat hoe iemand beweegt van last naar kracht en van probleem naar talent. In de bedrijfsvoering is dat hoe ik mensen kan bewegen van een droom en een wens naar het resultaat. Ze hebben allemaal iets gemeen, namelijk in beweging komen en blijven naar een droom die resultaat wordt.