Boekrecensie ‘Sterk voelen op het werk’
In de Leesclub van Hooggevoelig heel gewoon recenseren hooggevoeligheidsdeskundigen uit ons netwerk een reeks interessante boeken. Boeken die gaan over, of raken aan, hooggevoeligheid. Zo weet jij welke boeken voor jou ‘de moeite waard zijn’ en welke je wel of niet aan kunt raden aan de mensen om je heen. Sanne recenseerde het boek ‘Sterk voelen op het werk’. Het boek biedt een eerste kennismaking op een aantal thema’s, maar is minder geschikt voor mensen die op zoek zijn naar meer diepgang. Naar verwachting leren (loopbaan)coaches en begeleiders weinig nieuws. Hieronder leggen we uit waarom.
Algemene gegevens
- Titel: Sterk voelen op het werk
- Auteur: Eveline Baar
- Uitgeverij: Scrivo Media
- Aantal pagina’s: 220
- Jaar van uitgave: 2017
- Korte samenvatting: Het boek bevat een opsomming van adviezen over hoe je met hoogsensitiviteit om zou moeten gaan. Het is vooral geschreven vanuit het perspectief dat hoogsensitiviteit je in een hoop situaties, en zo ook op het werk, in de weg kan zitten. Het boek geeft een hele reeks aan tips en oplossingen.
EERSTE INDRUK?
De cover ziet er rustig en aantrekkelijk uit, door het kleurgebruik en de luchtige letters. Het boek heeft een harde kaft en dat vind ik altijd prettig bij het lezen. Ik zie dit boek als een zelfhulpboek met een informatieve insteek. De cover zegt zelf “handboek voor hoogsensitieve medewerkers”. Ik zie dit er niet zo in terug. Een handboek geeft doorgaans een weergave van de laatste stand van zaken in een wetenschappelijk gebied. Zo lees ik dit boek niet. Handzaam is het ook niet in mijn ogen door de vele opsommingen van tips. Het leest niet verhalend, niet als één geheel. Dit boek is volgens mij bedoeld voor (hoog)sensitieve medewerkers die nog geen kennis hebben genomen van het onderwerp hoogsensitiviteit.
SCHRIJFSTIJL?
Ik heb moeite met de schrijfstijl van het boek. Allereerst omdat het zo de nadruk legt op de dingen die je echt moet leren als HSP zijnde, wil je succesvol kunnen zijn. Voor mij voelt dat te zwaar. Daarnaast ervaar ik de schrijfstijl in de tips als gebiedend en laten die weinig ruimte voor persoonlijk onderzoek en aanpassing op het individu. Ook wordt er heel veel nadruk op overprikkeling gelegd. Terwijl ik zelf in mijn praktijk juist ook veel mensen tegenkom die door ónderprikkeling (bore out) in de problemen komen. Ik mis hierin balans in het boek.
THEMA EN BOODSCHAP?
Het thema van dit boek is volgens mij ‘omgaan met valkuilen bij hooggevoeligheid en werk’. De boodschap lees ik als ‘Het valt niet mee om als hooggevoelige in deze turbulente tijd en dito werkomgevingen een plek te vinden waar je tot je recht kunt komen.’ Dit boek geeft je adviezen hoe je dit toch voor elkaar kunt krijgen.
BENADERING VAN HOOGGEVOELIGHEID?
De achterkant meldt dat de auteur HR-manager is. Ik lees echter vooral het perspectief van de werknemer in loondienst die zijn gevoelgheid nog niet (her)kent en erkent en die zoekende is. Of die wellicht al is uitgevallen op het werk en weer aan het her-oriënteren is. Die benadering van hooggevoeligheid is (paradoxaal genoeg) die van valkuil, probleem. Het boek noemt echt wel dat hsp zijn ook een kwaliteit is, maar door de grote hoeveelheid oplossingen die voorgeschreven zijn ligt de nadruk veel meer op wat er allemaal lastig is en welke hulp er nodig is.
WAT KAN DIT BOEK JE BRENGEN?
Een uitgebreide opsomming van tips over hoe je (als hooggevoelige) met jezelf om moet gaan. Van voeding tot en met hoe je op je werk je gevoeligheid niet/wel moet bespreken. De literatuurlijst bevat een mooie opsomming van relevante boeken en sites voor als je meer gespecificeerd in het onderwerp wilt duiken. Voor mij is het geen vernieuwend boek. De tips die erin staan zijn niet vernieuwend ten opzichte van wat er ook in tijdschriften en in vele andere boeken genoemd wordt. Verder mis ik de diepgang. Voor mij blijft het hangen op het ‘voorschrijven’ van wat werkt. Ik mis hierin een meer onderzoekend en uitnodigend karakter in het onderzoeken van de unieke gebruiksaanwijzing van elke persoon. Het voelt een beetje als een diagnose-recept model. Voor een hooggevoelige met een sterke eigen visie sluit dit boek daarom minder aan. Er worden in mijn ogen veel algemene dingen kort aangestipt. Ook de modellen over talenten komen beknopt aan bod. Het is informatie die de hsp die graag diepgaande kennis zoekt, ook zelf al heeft kunnen vinden en die denk ik in menig loopbaantraject al standaard wordt doorlopen.
FAVORIETE EN MINST FAVORIETE PASSAGE?
In deel 3 bij het stuk over begeleiding mis ik echt gedegen informatie over hulpverlening. Aangezien dit nou juist mijn expertisegebied is, heb ik met name het stuk over de psychotherapie bijvoorbeeld met kromme tenen gelezen. Er is tegenwoordig namelijk júist voor hooggevoeligen een heel mooie waardevolle tak hierbinnen; de lichaamsgerichte therapie. En nog specifieker de methoden die zich richten op het zenuwstelsel. Precies dus dat stuk waar het bij hooggevoeligheid over gaat! Met aandacht onderzoeken wat al ondersteunend is en nog meer zou kunnen zijn. Ik vind het jammer dat hier vooral de cognitieve insteek behandeld wordt. Want het kunnen reguleren van je zenuwstelsel gaat voor een groot deel autonoom, buiten de cognitie om, via neuroceptie bijvoorbeeld. Met simpelweg ‘positiever denken’ kom je niet op die laag in het brein en doe je iemand in mijn ogen echt tekort.
RAPPORTCIJFER?
Ik zou het boek eerlijk gezegd niet zo snel aanraden. De meeste cliënten die ik zie zijn meer geïnteresseerd om dieper op deelaspecten in te gaan die hier vooral kort aangestipt worden. Ook bij de collega-coaches en therapeuten denk ik niet dat ze nieuwe dingen ontdekken. Voor leidinggevenden van hsp-medewerkers zou ik het niet snel aanraden omdat het boek voor mij meer de sfeer uitademt van last dan kracht. Ik geef dit boek dan ook een 5,5. Vooral omdat ik de diepgang mis en er veel op de strubbelingen wordt ingegaan. Dat versterkt impliciet het beeld dat hooggevoeligheid hetzelfde is als hoe juf Ank het noemt: PHPD, oftewel pijntje hier pijntje daar.
OVER DE RECENSENT
Deze recensie is geschreven door Sanne. In haar praktijk, ‘Wijs in je lijf’, geeft ze lichaamsgerichte coaching en traumatherapie. Ze hanteert daarbij een holistische benadering en gaat er vanuit dat lichaam en geest met elkaar verbonden zijn en elkaar bovendien beïnvloeden. Sanne helpt (hooggevoelige) mensen bij hun zoektocht naar balans, herstel en veerkracht. Het zelfherstellend vermogen van lichaam en geest staan daarbij centraal. Haar motto? “Find yourself and be just that!” Meer weten over Sannes werkwijze en methodes die ze toepast? Neem een kijkje op haar website.