Het Ja-Brein
Review
Het Ja-Brein
van Daniel J. Siegel en Tina Payne Bryson
In het reviewpanel reviewen hooggevoeligheidsdeskundigen uit ons netwerk een reeks interessante boeken en andere producten die raken aan of te maken hebben met hooggevoeligheid. Zo weet jij welke boeken voor jou ‘de moeite waard zijn’ en welke je wel of niet aan kunt raden aan de mensen om je heen. Jorieke reviewde het het boek ‘Het Ja-Brein’. Een boek dat het brein als orgaan een grote plasticiteit laat zien en dat je als ouder je kind vaardigheden kan leren die hij/zij tijdens zijn leven zelf kan inzetten. Daarbij leer je het kind zijn eigen ik-kracht versterken. Een must read!
Wat is je eerste indruk van het boek?
Het is een boek met heldere letters en een frisse uitstraling. De titel en ondertitel trekken mijn aandacht. Moed, nieuwsgierigheid en veerkracht zijn volgens mij vaardigheden die elke ouder zijn kind zou willen meegeven.
Vanuit welk perspectief wordt hooggevoeligheid benaderd?
Dit boek is niet specifiek gericht op hooggevoeligheid, maar sluit wel mooi aan bij deze karaktereigenschap. Het sluit denk ik heel goed aan bij de visie van Hooggevoelig heel gewoon, om de ik-kracht van hooggevoelige personen te vergroten en te kijken naar wat er wél mogelijk is. Zodat je van overleven naar leven kan gaan.
Wat voor soort boek is het en voor wie is het bedoeld?
Het is een zelfhulpboek en een informatief boek. Het gaat over de werking van het brein en hoe je de ontwikkeling van het brein van een kind kunt stimuleren.
Kun je de boodschap van het boek in enkele zinnen samenvatten?
De boodschap van dit boek is voornamelijk dat het brein als orgaan een grote plasticiteit laat zien en wanneer je als ouder het juiste moment kiest, je kind vaardigheden kan leren die hij/zij tijdens zijn verdere leven zelf kan inzetten. Daarbij kan het kind zijn eigen ik-kracht versterken. Er wordt in het boek ook veel aandacht besteed aan het juiste moment om dit te doen.
Bevat het boek nieuwe informatie ten opzichte van vergelijkbare boeken?
Ik heb nog niet eerder een boek gelezen dat op een praktisch niveau beschrijft hoe je de plasticiteit van het brein kunt gebruiken om nieuwe vaardigheden aan te leren. Het unieke aan dit boek is dat ze door middel van striptekeningen aan het kind uitleggen hoe dit werkt. Dit maakt het voor beelddenkers een fijn boek om te lezen en zorgt er voor dat er meerdere zintuigen worden aangesproken bij het lezen van dit boek. Daarnaast word je als ouder uitgenodigd om na te denken over de beschreven theorie in het hoofdstuk en deze om te zetten naar acties. Daar word ik zelf erg blij van. Je hoeft alleen maar een eerste stap te zetten en van daaruit te kijken wat er gebeurt.
Algemene gegevens
- Titel: Het Ja-brein
- Auteur: Daniel J. Siegel en Tina Payne Bryson
- Uitgeverij: Scriptum
- Aantal pagina’s: 197
- Jaar van uitgave: 2019
Korte samenvatting:
Kinderen kunnen in woede uitbarsten of zich juist terugtrekken bij uitdagingen, onaangename klussen of zaken waar snel ruzie over is. Zoals bedtijd, schermtijd, huiswerk. Ze reageren dan reactief. Dat noemen de auteurs een Nee-brein-reactie. Je kunt je kind leren om het leven open tegemoet te treden, ook als het tegenzit. Als je het Ja-brein stimuleert, zijn kinderen nieuwsgieriger, creatiever en minder bang om fouten te maken. Ook zijn ze dan flexibeler en veerkrachtiger bij tegenslagen en lastige gevoelens. Ze handelen vanuit een innerlijk kompas, dat ze richting geeft bij hun beslissingen en bij hun relaties met anderen.
Wat is jouw favoriete deel uit het boek en waarom?
“Soms raak je van streek en reageer je meteen, net zoals JP hierboven. Andere keren word je boos zonder het te beseffen, of ontken je het zelfs. Of je voelt je gekwetst, bent teleurgesteld, verbitterd, beledigd of jaloers en reageert dat af. Ook al heb je er geen idee van dat je al die dingen voelt. De emoties op zich vormen niet het probleem. Denk dat vooral niet. Gevoelens zijn belangrijk, zelfs als ze ongemakkelijk zijn of zogenaamd ‘slecht’. Het wordt pas een probleem als je al die emoties hebt zonder het je te realiseren. De niet- onderkende gevoelens kunnen tot allerlei schadelijke, ongewenste of onbedoelde handelingen en beslissingen leiden, die je waarschijnlijk niet zou nemen als je wel wist wat je voelde. Dat is een zeer belangrijke reden om inzicht te ontwikkelen.”
Dit is mijn favoriete passage uit het boek, omdat het zo mooi omschrijft waarom het oké is om te voelen wat je voelt. Dat je in staat bent om, juist door te voelen wat je voelt, keuzes te maken. Je hebt altijd een keuze, hoe gaaf is het als jij je kind dat kunt leren.
(Aan wie) Zou je dit boek aanraden en waarom (niet)?
Ik zou dit boek aan alle opvoeders willen aanraden die hun kind willen stimuleren in hun ontwikkeling. Het is vooral helpend voor ouders van hooggevoelige kinderen die vanuit het niets lijken te ontploffen en niet voor rede vatbaar zijn. Waarom ze niet voor rede vatbaar zijn en hoe je als ouder toch iets kunt bereiken, komt uitgebreid aan bod in dit boek.
Welk rapportcijfer zou je dit boek geven en waarom?
Ik geef dit boek een 9,5. Ik vind het een must read voor iedereen die interesse heeft in de ontwikkeling van het brein en de mogelijkheid om gebruik te maken van de plasticiteit ervan.
Over de recensent
Deze recensie is geschreven door Jorieke Kroeze, die onder haar eigen naam een praktijk heeft. Vanuit haar achtergrond in het basisonderwijs en als (ambulant) begeleider van kinderen met autisme weet ze als geen ander hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor een goede ontwikkeling voor ieder kind. Hoewel haar focus nu ligt op hooggevoeligheid, zorgt haar brede ervaring ervoor dat ze gemakkelijk schakelt met zowel ouders, leerkrachten als zorgprofessionals.
